Ανακοινώσεις

"Έφυγε" η Γιούλα-Παναγιώτα Σπυράκη

Αφιέρωμα στον Παπασπύρο

Όλα επάνω στη γη έχουν ένα τέλος. Οι άνθρωποι είναι περαστικοί. Κανείς δε μένει εδώ.

Τα όρια της επιγείου ζωής του π. Σπυρίδωνα Τσιόκα τελείωσαν στις 30 Ιανουαρίου 2021. Η ψυχή του απελευθερώθηκε από τα δεσμά του σώματος και πορεύεται προς την αιωνιότητα. Ο εκλιπών Παπασπύρος Τσιόκας γεννήθηκε στα Κανάλια και ήτανε το τέταρτο μέλος της πολύτεκνης οικογένειάς του. Τα δύσκολα χρόνια που έζησε κατά τη παιδική και εφηβική του ηλικία(Β’ Παγκόσμιος πόλεμος -εμφύλιος πόλεμος) τον έκαναν δυνατό αγωνιστή, μάχιμο για τη ζωή.

Σταδιοδρόμησε επαγγελματικά ως πολυτεχνίτης ασκώντας παράλληλα πολλές δραστηριότητες (γεωργικές-οικοδομικές κ.α) και πέτυχε αξιοπρεπή επιβίωση. Με τη σύζυγό του και πρεσβυτέρα Βασιλική Αποστόλου Κυριάκη δημιούργησαν μια ευτυχισμένη οικογένεια φέρνοντας στον κόσμο 3 γιούς. Αξιώθηκε να δει αποκαταστημένα επαγγελματικά και οικογενειακά τα παιδιά του και να χαρεί τα εγγόνια του. Οι αντίξοες οικονομικές και κοινωνικές καταστάσεις που επικρατούσαν τότε δεν του επέτρεψαν να αποκτήσει και τη στοιχειώδη γραμματική κατάρτιση. Παρ’ όλα αυτά επέδειξε φιλομάθεια και επιμονή διαβάζοντας εκκλησιαστικά βιβλία και άδοντας εκκλησιαστικούς ύμνους στο αναλόγιο του Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου. Αυτή όμως η προσπάθεια υποκινούμενη από εσωτερική παρόρμηση και άνωθεν κλήση τον οδήγησε στο ιερατικό στάδιο. Όντας οικογενειάρχης φοίτησε σε εκκλησιαστικό φροντιστήριο στην Αθήνα για 4 έτη και όταν πλέον απέκτησε το ιερατικό σχήμα υπηρέτησε σε ενορίες που του ανέθεσε ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας. Στη διάρκεια της ποιμαντικής διακονίας του δεν περιορίστηκε στα λειτουργικά του καθήκοντα αλλά ενδιαφέρθηκε για την ανακαίνιση και ευπρέπεια των ναών των ενοριών του καταβάλλοντας προσωπική εργασία.

Είχε πολλά χαρίσματα. Ήταν ευγενής, συνετός, πράος, επιεικής, απλός, συνεργατικός, εργατικός και ταπεινός.

Ο φυσικός θάνατος , ο χωρισμός σώματος και ψυχής αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό και αβάσταχτο πόνο για τους οικείους του. Όμως για ένα Χριστιανό Ορθόδοξο και λειτουργό του Υψίστου είναι πορεία στη δόξα και στη χαρά της αιωνιότητας.

Ευχόμαστε ολόψυχα στον Φιλεύσπλαχνο και Πανοικτήρμονα Κύριο και Θεό μας να χαρίσει την εξ’ ύψους παρηγορία στη γυναίκα του, στα παιδιά του και στα εγγόνια του και στον μεταστάντα Παπασπύρο έλεος και καλό παράδεισο.

Ας είναι αιωνία η μνήμη του!!

Ιωάννης Κ. Κουτσοκώστας

Αφιέρωμα στον αοίδιμο Παπαβασίλη Αντωνίου

Του Γιάννη Κουτσοκώστα 

         Στις 28 Μαρτίου 2003 έφυγε από την επίγεια ζωή για το ουράνιο ταξίδι του ο Παπα-Βασίλης. Ο ιερέας για πολλά χρόνια του χωριού μας. Δεν ήταν ένας απλός συγχωριανός μας , δεν ήταν μόνιμος κάτοικος των Καναλίων , ήταν ο Πνευματικός μας πατέρας.

Διακονούσε το θέλημα του Θεού πιστά, αθόρυβα και διακριτικά. Άνοιξε τις καρδιές μας και θρονιάστηκε ως ιερωμένος στην υπηρεσία του θελήματος του Θεού και ως άνθρωπος. Με την ισχνή φωνή του , με την πίστη και τη δύναμη του κηρύγματός του πότιζε μαλακά τις ξηραμένες από τη ζωή και την αμαρτία ψυχές μας.

Ως πνευματικός πατέρας πόσους συγχωριανούς μας αλλά και της ευρύτερης περιοχής δε βοήθησε! Πόσους δε στήριξε, όντας μέσα στη σύγχυση του νου και της ταραχής της ψυχής των , που προκαλεί ο προαιώνιος εχθρός μας, ο διάβολος, και αδυνατούσαν να πάρουν σωστές θέσεις και ορθές αποφάσεις!. Όσοι ζούνε ακόμη θα τον θυμούνται με ευγνωμοσύνη και όσοι βρίσκονται στον ουρανό θα τον μνημονεύουν με αγαλλίαση. Άσκησε το φιλανθρωπικό του έργο στην ενορία του σύμφωνα με την χριστιανική κλήση «Σού ποιούντες ελεημοσύνη μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου».

Στο διοικητικό του έργο υπερέβαλλε με τις προσωπικές του θυσίες. Με τη συνεργασία όλων των μελών του Εκκλησιαστικού συμβουλίου, της Κοινοτικής αρχής και της συνδρομής των συγχωριανών μας αναδομήθηκε ο Ιερός Ναός της Γεννήσεως της Θεοτόκου της γνωστής μας Παναγίας της Ρούστιανης, που είναι χαρά όλων μας. Στις διαπροσωπικές του σχέσεις ήταν ολιγόλογος, θυμόσοφος, συμβουλευτικός και με ιδιαίτερο χιούμορ. Το ταξίδι για την ουράνια ζωή του Παπαβασίλη είναι γι αυτόν λύτρωση, για τους οικείους μεγάλη λύπη και για μας μεγάλη στενοχώρια. Ας ευχηθούμε ολόψυχα στον Παντοδύναμο Θεό να χαρίσει ανάπαυση στην ψυχή του καλού ποιμένα Παπαβασίλη, παρηγοριά στους οικείους του και ευλογία στους ποιμένες της Εκκλησίας του χωριού μας να συνεχίσουν με επιτυχία το μεγάλο έργο τους. Ας είναι αιωνία η μνήμη του αοιδίμου Παπαβασίλη

Στον αείμνηστο Κων/νο Δ. Σιόλο, συνταξιούχο δάσκαλο.

Στις 30 Ιουνίου 2017 έφυγε για τη μεταθανάτια αιώνια ζωή ο συγχωριανός μας Κων/νος Δημ. Σιόλος στη Λαμία.

Μητρώο του θρησκευτικού Συλλόγου "Παναγία της Ρούστιανης"

Τα πρώτα ιδρυτικά μέλη του θρησκευτικού Συλλόγου

"Παναγία της Ρούστιανης"